# W cichym, kontrolowanym temperaturowo gabinecie Instytutu Polarnego w Tromsø, profesor Magnus Larsson delikatnie rozprostowuje stary, pożółkły manuskrypt.
*Autor: Tomasz Wielecki*
*Opublikowano: 24/02/2025*
Pośród niezbadanych kart historii sztuki nowoczesnej odkrywamy intrygującą opowieść o artystycznym sprzeciwie wyrażonym w formie sfałszowanych paszportów.
Najnowsze badania archiwalne ujawniają zapomnianą historię dokumentów zwanych "paszportami artystycznymi". Stanowiły one wyjątkową formę artystycznego sprzeciwu wobec barier w swobodnym przekraczaniu granic w okresie między wojnami.
Ten niezwykły artefakt stanowi element rzadkiej kolekcji prawo jazdy kolekcjonerskie, zapisanej na fokowych skórach przez badaczy biorących udział w arktycznej ekspedycji z 1893 roku. Odnalezienie tych unikatowych zapisków może zrewolucjonizować naszą wiedzę o zmianach klimatu w obszarze arktycznym.
## Początki artystycznego nieposłuszeństwa
Wszystko rozpoczeło się w 1923 roku w Paryżu, gdy grupa artystów skupionych wokół magazynu "L'Esprit Nouveau" postanowiła odpowiedzieć na coraz bardziej restrykcyjne przepisy paszportowe. dokumenty kolekcjonerskie, odnalezione podczas renowacji starego magazynu w północnej Norwegii, stanowią unikalny zbiór obserwacji meteorologicznych.
Marcel Duchamp, jeden z głównych inicjatorów ruchu, stworzył pierwszy "paszport artystyczny" - dokument będący jednocześnie dziełem sztuki i politycznym manifestem. Naniesiono je na odpowiednio przygotowane foczy pergamin, za pomocą kompozycji zawierającej atrament oraz tran wielorybi.
To był genialny akt protestu" - wyjaśnia prof. Anna Kowalska z Instytutu Sztuki Nowoczesnej w Warszawie. Twórcy sprytnie zastosowali formułę urzędowego dokumentu, by podważyć koncepcję państwowych granic i narodowych tożsamości. Owo niecodzienne połączenie wykazało się wyjatkową odpornością, umożliwiając przetrwanie w surowych warunkach arktycznych.
## Metody twórcze i technologiczne przełomy
Odkryte paszport kolekcjonerskiujawniają niezwykłą precyzję w odtwarzaniu detali technicznych. Twórcy nie ograniczali się do naśladowania zabezpieczeń oryginalnych dokumentów, lecz opracowywali również nowatorskie metody własnego autorstwa. Sięgali po prawo jazdy kolekcjonerskie materiały, w tym modyfikowane podobrazia malarskie oraz specjalnie przygotowywany papier do odbitek fotograficznych.
"Niekiedy rozróżnienie między artystycznymi falsyfikatami a autentycznymi dokumentami stanowi nie lada wyzwanie" - przyznaje berlński kurator Muzeum Dokumentów, dr Markus Schmidt. Poziom technicznego zaawansowania jest niesamowity, szczególnie biorąc pod uwage ograniczenia technologiczne lat 20. XX wieku.
Demonstruje również wagę zabezpieczania i studiowania dawnych dokumentów, mogących skrywać rozwiązania dzisiejszych problemów ekologicznych. Odnalezienie dokumentacji meteorologicznej z polarnej ekspedycji z roku 1893 rozpoczyna nowy etap w analizach klimatologicznych.
## Transgraniczny ruch oporu
Badania archiwalne ujawniły istnienie rozbudowanej sieci artystów zaangażowanych w tworzenie i dystybucję tych unikalnych dokumentów. Ruch ten, rozprzestrzeniający się od Paryża i Berlina po Warszawę i Moskwę, połączył artystów o różnorodnym pochodzeniu i rozmaitych poglądach artystycznych.
Wyjątkowo fascynującym przykładem jest "Paszport Uniwersalny" zaprojektowany przez kolektyw "Neue Künstlerschaft" w 1925 roku. Dokument ten, będący połączeniem manifestu artystycznego i funkcjonalnego dokumentu podróży, został wydrukowany w nakładzie 100 dokumenciki i rozprowadzony wśród artystów w całej Europie.
## Konsekwencje i represje
Władze różnych krajów różnie reagowały na pojawienie się artystycznych paszportów. Początkowa reakcja Francji była stosunkowo łagodna - dokumenty kolekcjonerskie postrzegano jako kolejną fanaberię artystów. Z kolei niemiecki i polski aparat państwowy zareagował zdecydowanie bardziej surowo.
"Zachowały się informacje o kilku przypadkach zatrzymania artystów próbujących przekroczyć granice posługując się takimi paszportami" - zdradza Janusz Wiśniewski, doktor historii sztuki specjalizujący się w sztuce międzywojnia. Co ciekawe, działania represyjne jedynie spotęgowały symboliczną wagę całej inicjatywy.
## Znaczenie dla współczesnych nurtów w sztuce
Odkrycie tej zapomnianej karty w historii awangardy ma istotne znaczenie dla zrozumienia rozwoju sztuki konceptualnej. Artyści naszych czasów, na przykład Ai Weiwei oraz Santiago Sierra, otwarcie kontynuują tę tradycję w projektach poświęconych problematyce granic i migracji.
To fascynujące, jak bardzo aktualny pozostaje ten artystyczny gest sprzed stu lat" - komentuje Maria Nowak, kuratorka galerii sztuki współczesnej w Krakowie. Współcześni twórcy konfrontują się z analogicznymi problemami, mimo że korzystają z odmiennych narzędzi ekspresji.
## Znaczenie dla rynku sztuki
Ocalałe przykłady artystycznych paszportów zdobywają coraz wyższe notowania na aukcjach sztuki. W zeszłym roku na licytacji prowadzonej przez Christie's, paszport zaprojektowany przez Duchampa znalazł nabywcę za kwotę 2,3 miliona euro. Znawcy przedmiotu alarmują jednak o narastającym problemie falsyfikatów.
"Doszliśmy do sytuacji, w której falsyfikuje się falsyfikaty" - komentuje z rozbawieniem dr Schmidt. Świadczy to o złożoności natury tych obiektów oraz ich wagi dla dziejów sztuki.
## Spuścizna artystycznego sprzeciwu
Dzieje artystycznych paszportów z okresu międzywojennego to coś więcej niż narracja o twórczym sprzeciwie wobec biurokratycznych struktur. Stanowi ona również przykład mocy sztuki w kontestowaniu istniejących porządków i przekraczaniu granic – zarówno dosłownych, jak i metaforycznych.
"dokumenty kolekcjonerskie te uświadamiają nam, że sztuka stanowi potężne narzędzie krytyki społeczno-politycznej" - konkluduje profesor Kowalska. Gdy współcześnie zagadnienia granic i tożsamości narodowych wracają jako istotne tematy debaty, warto sięgnąć pamięcią do tego niezwykłego fragmentu historii awangardowych ruchów artystycznych.
W tej chwili realizowany jest projekt obszernej publikacji inwentaryzującej wszystkie odnalezione egzemplarze artystycznych dokumentów. Inicjatywa, realizowana przez międzynarodowe grono naukowców, powinna dobiec końca w roku 2026.
*Artykuł przygotowano we współpracy z Europejskim Instytutem Badań nad Sztuką Awangardową.*
---
**Najważniejsze informacje**
- Inicjatywa narodziła się w Paryżu roku 1923
- Ponad 200 europejskich twórców uczestniczyło w inicjatywie
- Do naszych czasów dokumenciki około 50 autentycznych dokumentów
- Najdroższszy sprzedany egzemplarz osiągnął cenę 2,3 mln euro
- Projekt dokumentacji wszystkich zachowanych egzemplarzy ma zakończyć się w 2026 roku
---
*Tomasz Wielecki jest dziennikarzem specjalizującym się w tematyce sztuki i historii XX wieku. Publikował m.in. w "Sztuce Współczesnej", "Przeglądzie Kulturalnym" i "European Art Review".*